29 listopada 2024
trybunna-logo

Kategoria: Kultura

Sylwester Chęciński (1930-2021)

Zanim wraz z całą Polską bawiłem się na komedii „Sami swoi”, będącej perłą w koronie filmowej twórczości Sylwestra Chęcińskiego, jako kilkuletni berbeć z zapartym tchem oglądałem (1961) w kinie jego baśń „Historia żółtej ciżemki”, według

Bożyszcze po zmierzchu

Adam Michnik jest (a może był, bo od dawna zamknął się w wieży z kości słoniowej, chorował i „ma swoje lata”, więc być może jego znane przewagi są już nieaktualne bądź wyblakłe?) osobowością tak oryginalną,

Czy można żyć bez mrzonki?

To reżyserka Alicja Choińska namówiła Sławomira Hollanda, aby przygotował swój kolejny monodram na podstawie tekstu Antoniego Słonimskiego „Jak to było naprawdę”. Pomysł okazał się nader szczęśliwy. Aktor bowiem, ze swoim doświadczeniem monodramatycznym, predyspozycjami scenicznymi, w

Balladyna ginie na malinie

Do swojej inscenizacji „Balladyny” Juliusza Słowackiego, Wojciech Adamczyk wybrał tonację „lugubre”, ponurą, posępną, acz z zauważalną nutą dystansu do tej konwencji, nie stuprocentowo na serio. To bardziej ponurość z gier komputerowych niż z „ciemnego” nurtu

Kolekcjoner Hieronima Boscha

Filip II – król Neapolu i Sycylii w latach 1554–1598, władca Niderlandów w latach 1555–1598, król Hiszpanii w latach 1556–1598 i Portugalii w latach 1580–1598 jako Filip I, z dynastii Habsburgów. Syn Karola V Habsburga

„Ale to już było” czyli przejechały „wozy kolorowe”

- Moim ulubionym autorem dzieciństwa, poza Sienkiewiczem i Kraszewskim, był Karol May i jego powieści o przygodach Winnetou, w którym się kochałam, a potem się z nim nawet identyfikowałam - z Marylą Rodowicz, największą polską

Kapsułki pamięci

Piotr Tymochowicz Nawet nie wiem, co się dziś dzieje z Piotrem Tymochowiczem, który miał swego czasu poważne kłopoty z prawem, ale dobrze pamiętam okres, gdy był celebrytą zapraszanym do telewizji. Uchodził za czołowego polskiego specjalistę

Monte Christo i matematyczny model ucieczki

Italo Calvino (1923−1985) nie na darmo bywa nazywany literackim kameleonem. O ile w przypadku większości pisarzy ich czytelnicy przyzwyczajeni są do pewnej stabilności tematycznej i estetycznej, a oczekując kolejnego tytułu cenionego autora, wiedzą mniej więcej

Na orbicie Borgesa

Znów odwołuję się do tych czytelników, którzy potrafią znaleźć przyjemność lektury w prozie, która nie ma nic wspólnego z użytkowym charakterem literatury jako nośnika ściśle określonych treści. „Raport Brodiego” Jorge Luisa Borgesa (1896-1986) to proza,

Ten przerażający, wspaniały P.K. Dick

Już sama tylko lista tytułów powieści i opowiadań Philipa K. Dicka (1928-1982) wraz z listą ich polskich przekładów i wydań, zajmuje w wikipedii ponad dwadzieścia stron. Pisał od 1953 roku, ale sławę (lecz jeszcze nie