16 listopada 2024
trybunna-logo

Tag: recenzja

Pułascy i Bar. Piękne malowidło

Ukazał się tom drugi powieści „Pułascy” Wojciecha Kudyby. Edytor cytuje na okładce uwagi po lekturze dwóch komentatorów, naukowców, do których to uwag się odniosę – z dozą polemiki. Włodzimierz Bolecki, literaturoznawca stwierdza, że „konfederacja barska

Stanisław Lem – filozoficzny omnibus

Setna rocznica urodzin Stanisława Lema zaowocowała szeregiem poświęconych mu publikacji. Ukazała się n.p. biografia Lema autorstwa Agaty Gajewskiej, „Wypędzony z Wysokiego Zamku. Stanisław Lem”, a na łamach jednego z portali literacko-filozoficznych krytyk Andrzej Horubała opublikował

O ojcu lampy naftowej i o polskim „Texasie”

Należę do pokolenia, dla którego lampa naftowa nie jest tylko emblematem „dawności” i anachronizmu, jak „pochodnia” czy „karoca”, bo żyłem w czasach, gdy bywała jeszcze w niektórych miejscach przedmiotem codziennego użytku, przede wszystkim na wsiach,

Fantazja antykatolicka

Prawdopodobnie spektakl „Radio Mariia” musiał powstać – i to właśnie w tym miejscu, Teatrze Powszechnym w Warszawie. Spektakl o radośnie obchodzonej 15 rocznicy upadku Kościoła Katolickiego w Polsce. To przecież tutaj zaledwie przed kilku laty

Arcyzegarmistrz genewski spod Lublina rodem

Antoni Patek należy do owego bardzo licznego szeregu postaci polskiego pochodzenia, którym dane było dokonać wielkich osiągnięć na emigracji, zwanej też kiedyś emocjonalnie „obczyzną”. Na tej długiej liście znaleźć można m.in. Fryderyka Chopina, Josepha Conrada,

Dylogia Sławomira Tabkowskiego

Wydaną w zeszłym roku autobiografię Sławomira Jerzego Tabkowskiego „Przywołania z galaktyki Koziorożca” warto studiować razem z jego wcześniejszą o siedem lat książką „Gazeta Krakowska w antrakcie”. Wspomnienia redaktora”. Owe „Wspomnienia redaktora” szczegółowo opisują bowiem centralny

Ojciec psychologii w literaturze

„Wyznania” Jana Jakuba Rousseau jemu współcześni czytelnicy, a było ich - podkreślmy - niewielu, przyjęli jako przekroczenie granic, jako dzieło fragmentami skandalizujące obyczajowo i obrazoburcze społecznie. Ale to było przeszło dwieście pięćdziesiąt lat temu i

Przemija postać świata

Swoje „Charaktery” Jean de la Bruyére określał skromnie jako kontynuację starożytnych „Charakterów” Greka Teofrasta, ale niewątpliwie „Charaktery” z XVII wieku niewątpliwie przewyższyły te z IV wieku p.n.e. Dzieło Francuza składa się z szesnastu rozdziałów zawierających

Kafka albo fizjologia pisania

„Pułapka” na małej scenie warszawskiego Teatru Dramatycznego to czternasta realizacja tej sztuki Tadeusza Różewicza na polskiej scenie, ale bodaj pierwsza, w której naprawdę głównym bohaterem jest Franz Kafka. Zagrany został sugestywnie, z powściąganą pasją przez

Spadek po „Faraonie”

To najprawdopodobniej „Faraon” Bolesława Prusa i powieściowa historia fikcyjnego Ramzesa XIII były zalążkiem polskiej egiptologii. Wspaniała powieść jest od ponad stu lat trochę dziwnym, egzotycznym kwiatem na tle literatury chłodnego raczej kraju środkowoeuropejskiego. Powstanie polskiej