16 listopada 2024
trybunna-logo

Tag: recenzja

Tragiczny „Mefistofeles” II RP

Józef Beck (1894-1944), który w ostatnich latach II Rzeczypospolitej był de facto (choć nie de iure) jedną z trzech najważniejszych osób w państwie, ma, jako historyczna postać tej epoki, wyjątkowo „złą prasę”. Jego wielki pryncypał

Berlińskiej opowieści część druga

Nieczęsto z takim zaciekawieniem wypatruję kontynuacji czy kolejnego tomu jakiejś powieści, opowieści czy eseju, jak wypatrywałem drugiego tomu „Berlina. Metropolii Fausta” Aleksandry Ritchie. W tym przypadku mamy do czynienia z historycznym esejem (wspaniałym) o ważnym

Rok Różewicza (dodatek): Nieśmieszny niestaruszek

A gdzie Zapasiewicz? – spytał Olgierd Łukaszewicz jak zwykle uważny czytelnik, po lekturze mojej książeczki „Różewicz solo” o romansie poety z teatrem jednego aktora. – Pamiętam go dobrze, kontynuował, właśnie znalazłem się w zespole Teatru

Komuniści, endecy, Żydzi, policjanci i romanse w przedwojennym Lublinie

Józef Łobodowski (1909-1988) rozpoczął swoją działalność literacką i publicystyczną w latach trzydziestych w Lublinie jako młody, zadzierzysty, pełen temperamentu komunista, redaktor pisma „Trybuna”, a zakończył życie jako reakcjonista, wróg lewicy, który w latach 1947-1975, pod

Mistrzostwo niejedno ma imię

W latach siedemdziesiątych piosenek w wykonaniu Andrzeja Dąbrowskiego, śpiewanych charakterystycznym, gardłowym, z lekka chropowatym, a jednocześnie bardzo ciepłym barytonem, słuchało się na okrągło. „Do zakochania jeden krok”, „Przygoda z Marią”, „A ty się bracie nie

Otwarte światy

Literatura polska ostatnich dekad przyzwyczaiła jej czytelników, zarówno tych wnikliwych, jak i pobieżnych obserwatorów, do tematycznego poruszania się w niskich rejestrach, do zafiksowania we wsobności, w prowincjonalizmie, w „polskich brudach”, jakby nie było poza nimi

Bronisława Łagowskiego wykłady o politycznym nierozumie

Tak nazwałem ten kolejny tom tekstów profesora Bronisław Łagowskiego, publikowanych cyklicznie na łamach tygodnika „Przegląd” na przestrzeni kilkunastu lat (2000-2016). Bo teksty Bronisława Łagowskiego, jednego z najmądrzejszych ludzi w Polsce, są czymś znacznie więcej niż

Marcowe pokolenie

Socjologowie nie od dziś znajdują cenny materiał w tych dziełach literackich, które w realistyczny sposób obrazują stosunki społeczne, a zwłaszcza to, co za Florianem Znanieckim nazywamy „współczynnikiem humanistycznym”, czyli to, jak stosunki te są postrzegane

Duńskie sztuki współczesne na przestrogę

Dwa opasłe tomy, razem mniej więcej 1000 stron druku: „Kosmiczny lęk” i „Szkoła fobii”, zawierają 17 sztuk dwanaściorga autorów paru pokoleń. Nie było jeszcze w Polsce tak szerokiej prezentacji dramaturgii duńskiej. Zasługa to szefowej Agencji

Poezja, kobiecość i historia

„Piękno i piekło”, to opowieść poetki o poetce. Anna Piwkowska, która w 2017 roku w „Tartej róży” (PIW, seria „Poeci do kwadratu”) wierszami Beaty Obertyńskiej przedstawiła i poniekąd przypomniała tę postać, napisała wnikliwą i przejmującą