Facebook-f Twitter
16 listopada 2024
trybunna-logo

Tag: recenzja

„Błyskawice” – Jakobini” – „Terror”. Trylogia rewolucyjna

„Błyskawice” – Jakobini” – „Terror”. Trylogia rewolucyjna

Gdy kilka lat temu sięgałem po przedwojenne wydanie powieści „Terror” Teodora Jeske-Choińskiego dawno już miałem za sobą lekturę jego „Błyskawic”, wydanych w latach 90-tych przez jakieś wydawnictwo od „romansów” historycznych, a o istnieniu powieści „Jakobini”

Teatr okiem i umysłem Pawła Hertza

Teatr okiem i umysłem Pawła Hertza

Tom „Przekłady dla teatru” Pawła Hertza (1918-2001), którego spuściznę literacką Państwowy Instytut Wydawniczy bardzo słusznie przypomina w ramach „niebieskiego” hertzowskiego cyklu („Sedan”, „Pamięć i tożsamość”) zawiera dokonane przez niego przekłady dwóch dziewiętnastowiecznych sztuk scenicznych: „Adrianny

Nie ten kto własne gniazdo kala…

Nie ten kto własne gniazdo kala…

Sztuki „Na szczytach panuje cisza”, „Komediant” i „Plac Bohaterów” tworzą drugi tom dramatów Thomasa Bernharda (1931–1989), wybitnego austriackiego pisarza i dramaturga. W sztukach z lat osiemdziesiątych XX wieku autor podejmuje wiodące motywy swojej twórczości: życia jako teatru, losów przegranych artystów

Na szerokim szlaku dziejów – historia „Dziś”

Na szerokim szlaku dziejów – historia „Dziś”

Zaledwie cztery lata po zamknięciu pisma „Dziś. Przegląd społeczny” ukazującego się w latach 1990-2008 pod redakcją Mieczysława Franciszka Rakowskiego pojawiła się monografia tytułu autorstwa Krzysztofa Wasilewskiego (2012). Moment pojawienia się pisma był nieprzypadkowy. „Chwilę” wcześniej

Literatura i obyczaje

Literatura i obyczaje

Warto na wstępie zacytować Jerzego Stempowskiego („Hostowca”), jako że celnie oddaje on esencję i kształt zbioru tekstów Pawła Hertza, w edycji Państwowego Instytutu Wydawniczego zatytułowanego „Pamięć i tożsamość”: „Dwa rysy uderzają u Hertza już na

Jeszcze Polka nie zginęła, póki jest w Berlinie

Jeszcze Polka nie zginęła, póki jest w Berlinie

Nim przystąpiłem do spisania uwag o „Nicusiu” Maxa Wolskiego postanowiłem skonfrontować je z opinią uznanej znawczyni i jednej z publicystycznych pionierek tematyki stanowiącej oś powieści, zjawiska kontestacji o charakterze „ojkofobicznym” i antykatolickim, czyli Kingi Dunin,

Panie z „Misia” i nie z „Misia”

Panie z „Misia” i nie z „Misia”

Kilka lat temu ukazał się tom „Jak u Barei, czyli kto to powiedział”, autorstwa Rafała Dajbora, poświęcony aktorom, którzy w komediach Stanisława Barei wypowiadali słynne, tzw. kultowe kwestie, n.p. Ludwika Paka, który swoją żonę przedstawiał

Rozczarowanie i śmierć konserwatysty

Rozczarowanie i śmierć konserwatysty

Od pewnego czasu w pisowskich szczujniach karierę robi słowo „konserwatysta”. Pisowscy funkowie medialni na wyścigi używają w stosunku do rządów PiS i do swojej działalności określenia „konserwatywne”. Co znamienne, w znaczącym stopniu zepchnęły one na

Reforma rolna w atrakcyjnej lekturze

Reforma rolna w atrakcyjnej lekturze

Niejednemu czytelnikowi perspektywa czytania o reformie rolnej może kojarzyć się z mało interesującymi, nieatrakcyjnymi wrażeniami, a w samym tym określeniu tkwi jakiś ładunek szarej „przyziemności”. Można też mieć wrażenie, że o reformie rolnej czytało się

Nic się nie dzieje, ale wybornie opisane

Nic się nie dzieje, ale wybornie opisane

Tytuł „Białe noce” przywołuje na myśl opowiadanie Fiodora Dostojewskiego pod tym samym tytułem, ale proza debiutancka Urszuli Honek (rocznik 1987), jej tomik opowiadań, to nie jest literatura, która ustawia czytelniczy nastrój na wysokim diapazonie duchowym