16 listopada 2024
trybunna-logo

Tag: recenzja

Manganelli, czytelnik arcyprzekorny

Są dwa zasadnicze podejścia do roli literatury. Jedno traktuje ją jako ważny segment najszerzej rozumianego życia społecznego, mający być tego życia mimetycznym obrazem i instrumentem służącym jego przemianie. Drugie odżegnuje się od takiej roli literatury,

Bożyszcze po zmierzchu

Adam Michnik jest (a może był, bo od dawna zamknął się w wieży z kości słoniowej, chorował i „ma swoje lata”, więc być może jego znane przewagi są już nieaktualne bądź wyblakłe?) osobowością tak oryginalną,

Kolekcjoner Hieronima Boscha

Filip II – król Neapolu i Sycylii w latach 1554–1598, władca Niderlandów w latach 1555–1598, król Hiszpanii w latach 1556–1598 i Portugalii w latach 1580–1598 jako Filip I, z dynastii Habsburgów. Syn Karola V Habsburga

Monte Christo i matematyczny model ucieczki

Italo Calvino (1923−1985) nie na darmo bywa nazywany literackim kameleonem. O ile w przypadku większości pisarzy ich czytelnicy przyzwyczajeni są do pewnej stabilności tematycznej i estetycznej, a oczekując kolejnego tytułu cenionego autora, wiedzą mniej więcej

Na orbicie Borgesa

Znów odwołuję się do tych czytelników, którzy potrafią znaleźć przyjemność lektury w prozie, która nie ma nic wspólnego z użytkowym charakterem literatury jako nośnika ściśle określonych treści. „Raport Brodiego” Jorge Luisa Borgesa (1896-1986) to proza,

Ten przerażający, wspaniały P.K. Dick

Już sama tylko lista tytułów powieści i opowiadań Philipa K. Dicka (1928-1982) wraz z listą ich polskich przekładów i wydań, zajmuje w wikipedii ponad dwadzieścia stron. Pisał od 1953 roku, ale sławę (lecz jeszcze nie

Fałszywa historia, obłąkana polityka

„Ideologia, jaką przyjęło postsolidarnościowe państwo, jego „polityka historyczna” naucza, że najchlubniejszymi kartami polskiej historii są przegrane powstania narodowe, a spośród nich przedmiotem najwyższego, niemal religijnego kultu jest powstanie warszawskie. Na wzorze klęski oparte jest wychowanie

Wciąż ta sama, choć inna historia

Tak już jest z arcydziełami. Jeśli są dobrze czytane, zadziwiają aktualnością. To również przypadek „Rewizora” Mikołaja Gogola, który w reżyserii Jurija Murawickiego znalazł się na afiszu Teatru Dramatycznego m. st. Warszawy. Trudno policzyć, która to

„Ma państwo wyznawać Boga”

Na rynku księgarskim wśród coraz liczniej reprezentowanych pozycji książkowych poświęconych działalności Kościoła katolickiego, jego hierarchii i kleru pojawiła się pozycja szczególna bo z jednej strony nie epatująca czytelnika opisami niegodziwości, demoralizacji i deprawacji kleru lecz

Udręki kontrrewolucjonisty

Nie całkiem jest jasne o co chodzi z tą tytułową „kontrrewolucją”? Czy jest nią kampania obrony „tradycyjnych wartości” konserwatywnych, religii, rodziny, „świętości życia”, itd., prowadzona przeciw nowoczesności i postępowi przez środowiska bliskie Pawłowi Lisickiemu? Czy