Facebook-f Twitter
16 listopada 2024
trybunna-logo

Tag: poezja

Kosmiczna podróż, czyli poezją przez życie

Kosmiczna podróż, czyli poezją przez życie

Wielki przebój Starego Dobrego Małżeństwa rozbrzmiewa słowami: „Wędrówką jedną życie jest człowieka…” zdającymi się potwierdzać istotę naszego TUTAJ BYĆ. Tomik przyciąga uwagę Czytelnika już od pierwszego spojrzenia. Jawi bowiem dwie przednie okładki, co rozbudza w

Substancja nieuporządkowana

Substancja nieuporządkowana

Literaturę widzę bardziej jako zbiór konkretnych pisarzy, a nie jedną wielką, platońską całość z Adamem Zagajewskim rozmawia Krzysztof Lubczyński. Mój pierwszy impuls był taki, żeby rozmawiać z Panem o Pana poezji i eseistyce. Doszedłem jednak

Poeta doctus

Poeta doctus

Wiersze nie przychodzą Jak sny nad ranem jak dziewczyna W nas oddychają z nas się rodzą Nie znana jest ich przyczyna Wśród skał nad źródłem koń skrzydlaty Biały jak śnieg w wiosennym świcie Światła i

Wyrwane z kontekstu

Wyrwane z kontekstu

Wyrwane z kontekstu We wszechświecie się zanurzyć i płynąć pod gwiazd koroną. Przestrzeni swej nie zaburzyć i trwać tak w życie wtuloną. Mądrości – co Ziemia zrodziła, choć często z kontekstu wyrwane Pamiętać – bo

Odłamek

Odłamek

świecie miłosierny świecie łatwowierny skalany wszelkimi grzechami bądź miłościw mnie grzesznej bądź miłościw mnie śmiesznej obdarzonej ludzkimi cechami wyspowiadać się mogę i pokutę wypełnić na manowce wychodząc wciąż twoje daj mi tylko w swej łasce

Barwy jesieni

Barwy jesieni

Jaki piękny dzisiaj dzień! Wszystkie smutki poszły w cień. Jak nie kochać jesieni, gdy świat kolorami się mieni? W blasku słońca babiego lata, wierzba nowe warkocze zaplata. Jak nie kochać jesieni, gdy wokół tyle nadziei?

Poparzone wrzątkiem

Poparzone wrzątkiem

„Dziennik Trybuna” objął patronatem wydanie drugiego tomiku poezji Bianki Kunickiej-Chudzikowskiej. Oto kilka z jej wierszy, które w nim się znalazły. - quo vadis – czasem w gąszczu myśli łatwo zgubić drogę pobłądzić w meandrach poplątanych

Ponad marzeniami

Ponad marzeniami

Na falach nieba tańcząc z gwiazdami, wsłuchani w szum oddechu. Unosząc się ponad marzeniami, szukamy się bez pośpiechu. A słońce radości, które wschodzi szeptem ogrzewa nieśmiałym. I nagle coś wielkiego się rodzi – jesteśmy na

Chwila wieczności

Chwila wieczności

W wielu pięknych miejscach byłam, podróżować zawsze chciałam. I szukałam szczęścia w chwilach – na dłużej zostać się bałam. Lecz nim następny minie rok chcę by nadzieja w nas ożyła, że robimy kolejny krok, by

Baba z krwi i kości

Baba z krwi i kości

czyli zapiski Nimfy Polskiej „Jeszcze kocham”, to miłosne, intymne zapiski Anny Świrszczyńskiej (1909-1984), wybitnej poetki. Autorki m.in. słynnego zbioru poetyckiego „Jestem baba” (1972) są swoistym psychologicznym rarytasem. 61-letnia kobieta, rozwódka, prowadzi niezwykle intensywne życie miłosne