Krzysztof Lubczyński
Przyznam, że choć interesuję się historią, to do czasu lektury tej książki akurat słowo „Jaćwingowie” mówiło mi tylko tyle, że to jakieś prastare plemię, które wyginęło w czasach średniowiecza. Wystarczyła jednak lektura pierwszych akapitów książki
Krzysztof Lubczyński
Po „Wieszaniu”, „Kinderszenen”, a także po – jak mówi młodzież – hardkorowych wywiadach prasowych, w których namiętnie podnosił chwałę Jarosława Kaczyńskiego. Jako tego, co „gryzie w dupę żubra”. Po kwietniowym, posmoleńskim wierszu-inwokacji do wodza PiS,
Krzysztof Lubczyński
Fraza i klimat wierszy (tych bajkowych i baśniowych) Jana Brzechwy osadziły się nie tylko w magazynach pamięci, ale i w wyobraźni wielu tysięcy jego – niegdyś – dziecięcych czytelników. Należę do nich. Czasem jakiś wiersz
Tomasz Miłkowski
„Baśnią o wężowym sercu” Radek Rak rozpalił na chwilę dość niemrawe życie literackie w Polsce. Sprawił to na równi temat, jak i sposób jego ujęcia. Uciekł się bowiem do fantastyki, aby namalować obraz relacji polskiego
Krzysztof Lubczyński
Już sam tylko pierwszy rzut oka na tę księgę powoduje podziw.Blisko osiemset stron poświęcone tylko dwóm głównym postaciom, Charlotte Bronte i jej bratu, Branwellowi. To potężne studium oparte na bogatych i czasem aż niewiarygodnych źródłach
Krzysztof Lubczyński
Janusz Rolicki wszedł do historii polskiego dziennikarstwa jako postać bardzo barwna, soczysta, niejednoznaczna, kontrowersyjna. Urodzony w Wilnie (1938) w dość typowej rodzinie inteligencko-niepodległościowej, stał się w okresie środkowego PRL najpierw znanym reporterem (tygodnika „Kultura”), a
Krzysztof Lubczyński
Michał Jagiełło, zmarły 1 lutego 2016 roku, wybitny prozaik, poeta i eseista podjął się benedyktyńskiego zadania i wykonał je. Warto je przypomnieć po pięciu latach od jego śmierci. Napisał dwa tomy (drugi, obejmujący lata 1907-1918,
Krzysztof Lubczyński
Dziwna trochę była moja lektura tego dziennika. W pierwsze stronice wchodzi się mozolnie, bez przyjemności, jest w narracji Frischa jakaś szorstkość, chropowatość, zdawkowość, zapiski jakby użytkowego brulionu, notatnika, wiele wygląda na czysto przypadkowe i bez
Krzysztof Lubczyński
Kto kocha „Wesele” Wyspiańskiego nie może nie pamiętać kapitalnych kwestii Poety. Kto kocha „Wesele” Wyspiańskiego nie może nie pamiętać kapitalnych kwestii Poety. I tych: „Taki mi się snuje dramat, groźny, szumny, posuwisty…” i tych z
Krzysztof Lubczyński
Autorka przekładu „Całusów Lenina” Yana Lianke (rocznik 1958) Katarzyna Szarek napisała o tej powieści, że „oszałamia rozmachem” i składa się z „warstw nakładających się jak zwoje na pniu”. „Całusy Lenina” to pełna czarnego humoru satyra
