Krzysztof Lubczyński
Jako lublinianin z urodzenia, który spędził w tym mieście, od urodzenia, 45 lat życia, czytałem „Sekrety Lublina” Krzysztofa Załuskiego z ogromnym zainteresowaniem. Z dwóch powodów: po pierwsze dlatego, że choć nie mieszkam w moim rodzinnym
Krzysztof Lubczyński
Na okładce debiutanckiej powieści Jędrzeja Napiecka osnutej wokół losów Henri III de Valois, z polska zwanego Henrykiem Walezym, jego twarz zaczerpnięta stylizacyjnie ze znanego francuskiego portretu, ozdobiona jest hipsterskimi okularami, których jedna część oprawki jest biała,
Małgorzata Kulbaczewska-Figat
8 listopada 2019 r. w Klubie Księgarza w Warszawie odbyła się promocja nowej książki Andrzeja Ziemskiego „Rewolucja Konstytucyjna”, która ukazała się w październiku. Promocję organizowali: „Porozumienie Socjalistów” i Wydawnictwo „Kto jest Kim”. Podczas spotkania, w którym uczestniczyło blisko 150
Krzysztof Lubczyński
„Cały urok opowieści polega na przedstawieniu równoległego świata, w którym nic nie jest prawdziwe od naszych prawdziwych wyobrażeń” – napisał Henry James i pod piórem pisarza tak – wydawało by się – naocznie realistycznego słowa
Krzysztof Lubczyński
Z Andrzejem Strugiem (Tadeuszem Gałeckim – 1871-1937) łączy mnie więź szczególna, acz przypadkowa. Przez 14 lat (1980-1994) mieszkałem w drewnianym dworku, który na tzw. Konstantynowie zwanym też Poczekajką, od dziesięcioleci dzielnicą Lublina, wtedy podlubelską wilegiaturą,
Krzysztof Lubczyński
Analogiczny pomysł, tyle że w odniesieniu do wszelakiej produkcji filmowej rozwijanej w regionie łódzkim, rozwinięty został w „Przewodniku filmowym po województwie łódzkim”. O tym, że pałac w Walewicach „zagrał” w „Marysi i Napoleonie” Leonarda Buczkowskiego
Krzysztof Lubczyński
– ale wielki pisarz Satysfakcja z lektury François-René de Chateaubrianda (1768-1848), nawet w przekładzie, zawsze polega przede wszystkim na spotkaniu z najwyższym diapazonem języka, pełnym rozmachu formatem stylu i treści. Takimi pożytkami zaleca się przede
Krzysztof Lubczyński
... i ruch oporu „Krucjata polska” Agaty Diduszko-Zyglewskiej, to kolejna na przestrzeni kilkunastu lat, po „Milczeniu owieczek” Kazimiery Szczuki (2003), próba syntetycznego ujęcia najważniejszych kwestii związanych z dominacją politycznego katolicyzmu w życiu Polski i jego
Tadeusz Jasiński