W ostatnich latach na chińskich ulicach i w parkach często można zobaczyć osoby w bardzo fantazyjnych kostiumach. Długie szaty oraz suknie są pięknie zdobione i kolorowe. Choć wydaje się, że jest to bardzo nowoczesny trend, to w rzeczywistości jest to odwołanie do tradycji.
Historia tych ubrań sięga prawie 5000 lat. Hanfu, bo tak nazywa się ten strój, to tradycyjne ubranie ludu Han. Często mylony jest z ubiorem z czasów dynastii Han (202 p.n.e – 220), ale tak naprawdę występował on przez całą historię Chin, aż do dynastii Qing (1636 -1912).
Cechą charakterystyczną jest krzyżowanie się tkaniny z lewej i prawej strony, gdzie lewa część na wierzchu, a prawa znajduje się bliżej ciała. W ubraniach hanfu nie ma guzików, materiał wiąże się sznurkiem, co daje dużą swobodę podczas ruchu.
Historia hanfu rozpoczyna się od Żółtego Cesarza (2717 p.n.e. – około 2599 p.n.e.), który miał zaprojektować ubranie. Istnieje wiele legend dotyczących tego okresu. Odzież ta uległa zmianie w czasach dynastii Zhou (1046 p.n.e. – 256 p.n.e.), a następnie sfinalizowana za dynastii Han.
Prawdziwa historia hanfu sięga dynastii Yin i Shang (około 1600 p.n.e. – około 1046 p.n.e.). W tym okresie stworzono nie tylko krój ubrania, ale też dbano o materiał czy jego kolor. Ustalono wówczas całą kodyfikację związaną z ubiorem, która dotyczyła na przykład różnych klas społecznych oraz płci. Powstał wtedy system ogólny, a mianowicie górnej i dolnej części garderoby.
Do Okresu Wiosny i Jesieni oraz w okresie Walczących Królestw (770 p.n.e. – 221 p.n.e.) w związku ze znaczącym znaczeniem filozofii oraz szkół filozoficznych w Chinach, hanfu uległo kulturowym zmianom. Między poszczególnymi stylami ubrania pojawiły się znaczące różnice. W tym okresie pojawiła się tak zwane „odzież głęboka”, czyli shenyi, która różniła się od stylu „ubrań górnych i dolnych”. Shenyi to krój, gdzie doszło do połączenia górnej i dolnej części spódnicy bez otwierania rąbka w dolnej części.
Dynastie Qin (221 p.n.e. – 207 p.n.e.) i Han były zjednoczone w całym kraju, co wpłynęło na to, że hanfu było spójne. Zmiany dotyczyły kolorów tkanin. W czasie dynastii Han zaczął pojawiać się quju czyli ubranie, w którym całe ciało jest owinięte materiałem. Strój ten był bardzo delikatny i elegancki. W zachodniej dynastii Han nadal obowiązywał system głębokiego ubioru. Styl ten jest nie tylko piękny, ale ma również funkcje ułatwiające poruszanie się za pomoc braku trapezu na wysokości kolan.
W trakcie panowania dynastii Wei, Jin, Południowych i Północnych (220 – 589) wiele kultur stopniowo połączyło się w jedną. Wówczas to krój hanfu był wciąż ulepszany, stopniowo tworząc unikalny styl z tego okresu, mianowicie swobodny i lekko.
Okres dynastii Tang (618 – 907) to czas pokoju i bezpieczeństwa w Chinach. Zdarzało się, że młode kobiety w tamtym czasie miały spory apetyt. Aby ukryć krągłości i wyglądać szczupło, pas spódnicy został podniesiony bardzo wysoko rękawy były coraz dłuższe, tak że zakrywały całe dłonie. W tym czasie powstał styl „spódnica do poziomu piersi”. W środkowym i późnym okresie Tang ubrania hanfu były coraz bardziej zdobne i eleganckie.
Za czasów dynastii Song (960 –1279) gospodarka szybko się rozwinęła, powstały różne przemysły wytwórcze i rozrywkowe. Zróżnicowanie życia ludzi położyło również podwaliny pod rozwój odzieży. Wtedy było wiele rodzajów odzieży męskiej i damskiej. Style zostały zmodyfikowane i na tej podstawie dodano więcej typów.
Dynastia Ming (1368―1644) przywiązywała dużą wagę do etykiety ubioru, jej forma była również bardzo charakterystyczna. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety ubierali się bardzo wytwornie. Szlachetne kobiety z dynastii Ming nosiły przeważnie szaty z dużymi czerwonymi rękawami. W garderobie Chinek z tamtego okresu pojawiały się także ubrania w kolorze różowym, fioletowym, zielonym, a także w jasnych odcieniach.
Można powiedzieć, że największym punktem zwrotnym w historii hanfu była dynastia Qing. Armia Qing przekroczyła granice i spotkała się z oporem mas. Rząd wymyślił politykę „golenia włosów i zmiany ubrania”. To co było do tej pory tradycją uległo zmianie lub zanikowi. W późnym okresie dynastii Ming i wczesnym dynastii Qing hanfu zaczęło znikać z chińskich ulic, by następnie dać miejsce ubraniom uważanym dziś za współczesne.
Hanfu wywarło również wpływ na cały krąg kulturowy Han. Niektóre grupy etniczne w Azji, między innymi w Japonii, Korei Południowej, Korei Północnej, Wietnamie, Mongolii czy Bhutanie, w swoich ubiorach narodowych maję elementy pochodzące z hanfu. Można pokusić się o stwierdzenie, że rozwój hanfu ma ścisły związek z tłem kulturowym i historycznym. Wraz z ciągłym rozwojem chińskiej gospodarki, uznaniem społeczeństwa dla wielokulturowości i szacunkiem ludzi dla tradycyjnej kultury, starożytne hanfu pojawiło się na chińskich ulicach i w szafach XXI wieku. Ubranie to stało się nowym rozdziałem trendów w modzie.