W sobotę wieczorem brytyjska gazeta Mail on Sunday opublikowała niektóre tajne depesze dyplomatyczne, które w ostatnich latach napływały z brytyjskiej ambasady w Waszyngtonie. Natychmiast wszczęto śledztwo, które ma wyjaśnić, jak one wypłynęły na plac publiczny. Skandal zrobił się oczywiście międzynarodowy, Amerykanie są bardzo niezadowoleni, sam Trump wręcz wściekły.
Jest to sprawa bardzo kłopotliwa dla rządu brytyjskiego, gdyż obawia się on, że sprawa mocno pogorszy stosunki z jego historycznym sojusznikiem, z którym miał podpisać post-brexitową umowę o wolnym handlu.
65-letni Kim Darroch, ambasador Wielkiej Brytanii w USA, pisał m.in. „Tak naprawdę nie sądzimy, by ta administracja mogła stać się znacząco normalniejsza, mniej dysfunkcyjna, mniej nieprzewidywalna, mniej podzielona, mniej niezręczna i nie nadająca się do dyplomacji.” Częstował też samego prezydenta różnymi epitetami, wśród których „niekompetentny” i „niestabilny” należą do łagodnych.
Na dodatek, według ambasady, korytarzowe walki frakcyjne i chaos w Białym Domu „nie są żadnymi fake newsami”, jak od początku twierdzi Donald Trump. Co do Iranu na przykład, „niespójne” stanowisko Trumpa i jego ekipy może zdaniem Darrocha naprawdę doprowadzić do wojny. Ambasador uważa za „bajkę” uzasadnienie przez prezydenta odwołania nalotów na Iran możliwością zabicia 150 osób. Jest natomiast pewien, że powstrzymują go na razie kalkulacje wyborcze.
Premier Theresa May surowo potępiła „niepatriotyczny” przeciek, o który władze podejrzewają jednego ze swych funkcjonariuszy. Jeremy Hunt, kandydat do zastąpienia May, podkreślał, że „szczere” depesze dyplomatyczne są rządowi niezbędne, ale z tego względu nie mogą być upubliczniane. Nie omieszkał dodać, że chodzi jedynie o „osobiste” opinie ambasadora, których rząd oczywiście nie może z nim dzielić.
Sam Trump dał wyraz swej antypatii do brytyjskiej ambasady w Waszyngtonie i jej ambasadora, który jego zdaniem „źle służył swemu krajowi”. Czas przeszły wskazuje, że wkrótce zostanie wymieniony przez władze brytyjskie w Londynie. Tak czy inaczej – dalsze urzędowanie ambasadora, którego prezydent państwa przyjmującego zamierza ignorować jest pozbawione sensu.
Prezydent Trump nie ograniczył się jednak do samego zdezawuowania szefa brytyjskiej placówki, ale przeniósł swą złość także na Theresę May, której wypomniał, że nie posłuchała jego rad, jak działać w sprawie Brexitu i wyrażając niekłamaną radość z jej rychłego odejścia. „To dobra wiadomość dla Zjednoczonego Królestwa, że będzie miało niedługo nowego premiera” – napisał na Twitterze. I pewnie ma na swój sposób rację: z następcą May, którym według wszelkiego prawdopodobieństwa zostanie najbardziej „trumpoidalny” polityk Wielkiej Brytanii Boris Johnson, Biały Dom pewnie będzie rozumiał się lepiej. Bo liczyć na to, że Donald Trump zrozumie, że oto znalazł się w sytuacji takiej, jak Horodniczy z „Rewizora” Gogola, nie ma co.
Osobną sprawą pozostaje natomiast sam fakt pojawienia się przecieków, który w tym momencie wydaje się nieprzypadkowy. Bez wątpienia Jeremy Hunt ma w tej sprawie rację, że korespondencja dyplomatyczna musi być rzetelna, ale też warunkiem tej rzetelności jest jej tajność i fakt, że trafi wyłącznie do osób, dla których jest przeznaczona. Jeżeli na łączach pomiędzy jedną z najważniejszych brytyjskich placówek a Foreign Office korespondencja może wyciekać, jest to sygnał złego funkcjonowania służby zagranicznej Jej Królewskiej Mości, bo takie sytuacje nie mają prawa się zdarzać.
Dodać trzeba także, że to już kolejny przypadek, że tajne informacje wyciekają z brytyjskich urzędów. Dwa miesiące temu ze stanowiskiem musiał się pożegnać brytyjski minister obrony Gavin Williamson, obciążony za wydostanie się treści tajnych rozmów na temat chińskiego koncernu Huawei, zaś kilka dni temu na wysypisku śmieci znalezione zostały całe serie dokumentów z laboratorium Porton Down, znanego choćby z ekspertyz w sprawie zamachu na rosyjskiego podwójnego agenta Siergieja Skripala i jego córkę.