W dniu 26.03.2012 odszedł prof. dr hab. nauk medycznych Tadeusz Bacia.
Urodził się w Zagłębiu, w rodzinie robotniczej. W czasie okupacji pracował jako robotnik budowlany na kopalni „Jowisz” w Wojkowicach. Uczęszczał wtedy na tajne komplety nauczania. Zawsze wspominał ogromny strach towarzyszący powrotom z kompletów w trakcie godziny policyjnej wprowadzonej przez okupanta. Po wyzwoleniu zdał maturę w czerwcu 1945 roku i lipcu tego roku przyjechał do Wrocławiu. Brał udział w organizacji i ochronie powstającego Wydziału Lekarskiego. Był studentem jego pierwszego powojennego rocznika.
Po skończeniu studiów pracował przez krótki czas jako asystent w Klinice Chorób Neurologii we Wrocławiu. Wyjazd do Moskwy w 1951 roku na aspiranturę zakończył wrocławski etap kariery zawodowej. Pracę naukowa prowadził pod opieką słynnego w Akademika A.M. Grinsztejna. Często wspominał aresztowanie profesora Grinsztejna w ramach domniemanego spisku białych fartuchów w czasach stalinowskich. W 1956 rozpoczął prace naukową i dydaktyczną w Klinice Neurologii Akademii Medycznej w Warszawie. Był stypendystą Fundacji Rockefellera w Kanadzie i USA, oraz w Paryżu był stypendystą Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji i Ministerstwa Zdrowia Polski. W 1957 roku stworzył pracownię EEG specjalizująca się w diagnozowaniu i leczeniu padaczki. Jego prace naukowe, szczególnie w zakresie diagnostyki padaczki, stanowią bardzo poważne osiągnięcia naukowe w skali światowej.
Równocześnie współpracował z wieloma ośrodkami medycznymi w Polsce.
Był również nauczycielem akademickim na Wydziale Medycznym
Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie . Wykształcił wielu specjalistów z neurologii i neurofizjologii. Profesor Tadeusz Bacia był laureatem wielu wyróżnień i odznaczeń państwowych i nagród zawodowych.
Przy cały zaangażowaniu w pracę zawodową Profesor znajdował czas dla
przyjaciół i znajomych. Z grupa kolegów z lat studenckich we Wrocławiu
stworzyli w Warszawie nieformalny „Klub Wrocławiaków”. Przez lata
utrzymywali ze sobą stały kontakt. Profesor Tadeusz Bacia był osobą
rodzinną, otwartą i wrażliwą na krzywdę ludzką. Często zabierał głos w
sprawach ważnych społecznie, równocześnie pomagał osobom, które były w potrzebie. Był osobą o lewicowych poglądach społecznych. Do końca był
aktywny zawodowo troszcząc się o zdrowie swoich pacjentów. Zmarł we Wrocławiu, został pochowany na cmentarzu przy ulicy Smętnej we Wrocławiu.