koniecznie na stronach 4-5 artykuły Bartosza Rydlińskiego i Macieja Wiśniowskiego.
Dostaje się tam redakcji „Trybuny”, i mnie zwłaszcza, za jawne poparcie kandydatury Rafała Trzaskowskiego. Co autorzy uznali za jawne polityczne włażenie w dupę Trzaskowskiego.
Przeczytajcie i oceńcie sami.Ja mogę mojemu wieloletniemu przyjacielowi ideowemu Maćkowi Wiśniowskiemu i przyjacielowi ideowemu Bartoszowi Rydlińskiemu krotochwilnie rzec, że czasem „Lepiej być w Trzaskowskiego dupie, niż u prezesa Kaczyńskiego w ciupie”.
Poważnie zaś mogę rzec, że jeśli lewica chce walczyć o prawa pracownicze to dziś może to czynić robiąc rewolucję albo broniąc państwo prawa. Bez poszanowania elementarnego prawa nie ma praw pracowniczych też.Działanie na rzec państwa prawa nie musi oznaczać wyrzeczenia się rewolucji.
Lewica przegrała niedawne wybory prezydenckie, co każdy widzi. Można odreagować przegraną przyziemną racjonalizacją, co czynię lub radykalizacją, co czynią moi towarzysze – polemiści. Nucąc czysto lewicowym głosem: „Nigdy z królami nie będziem w aliansach”.
Czas pokaże co warto było.