Pracodawcy RP nie chcą odpowiadać za zaległości alimentacyjne swoich pracowników.
Co można zarzucić Zbigniewowi Ziobrze w jego walce z alimenciarzami? Na pewno nie to, że ukrzywdzi pracodawców. Jeśli już, to fakt, że dotychczasowe reformy dotyczyły głównie dłużników związanych z Fundusze Alimentacyjnym.
Dłużników z Funduszu ścigać łatwiej, bo de facto są oni dłużnikiem państwa. Fundusz bierze na siebie niejako rolę pośrednika – płaci dziecku ze swojej kieszeni, a od tatusia (w 90 proc. to mężczyzna) egzekwuje, jeśli trzeba – nawet karą pozbawienia wolności. Gorzej jest z tymi, gdzie zarobki matki są wyższe, tam zostawał tylko komornik. I nawet jeśli coś zajął, to kombinator potrafił wziąć kasę „do łapy”, albo strategicznie przepisać majątek na matkę czy nową partnerkę.
To takie praktyki Ziobro wziął na celownik – i straszy, że zaległości będzie egzekwować od pracodawców. Ci oczywiście słusznie podnoszą, że alimenty mają charakter osobisty, a zatrudniający z tytułu zatrudniania może ponosić odpowiedzialność jedynie za łamanie prawa pracy. I zapewne w projektowanej ustawie dostaną możliwość wykazania na drodze sądowej, że zatrudniając pana X, nie współuczestniczyli w procederze ukrywania przez niego dochodów przed dzieckiem lub dziećmi – i w takich przypadkach nie staną się współdłużnikami cywilnymi.
Ministerstwo szuka również pola dla rozwiązania problemu dłużników alimentacyjnych wymawiających się bezrobociem. Tym razem stosowną ustawę przygotować ma resort Rafalskiej. Magicznym sposobem na alimenciarzy bez zajęcia mają być roboty publiczne – na organizatora ma zostać nałożony obowiązek zatrudniania dłużników w pierwszej kolejności.
To działania, za które należy rząd PiS pochwalić. Trzeba jednak uważać, żeby nie wylać dziecka z kąpielą, ponieważ pracodawcy, mając nad sobą groźbę automatycznego współdzielenia czyjegoś prywatnego długu, po prostu przestaną alimenciarzy zatrudniać w ogóle, co spowoduje błędne koło rzeczywistego braku dochodów i możliwości wywiązania się z zaległości.
Jak jednak walczyć ze zmową szef-alimenciarz? Pomysł Ziobry z pewnością wymaga doprecyzowania, tak aby namierzać rzeczywistych kombinatorów, pomagających omijać komornika i Fundusz. Pracodawcy powinni mieć wgląd w zadłużenie człowieka, którego zatrudniają. Tylko w ten sposób zniknie społeczne przyzwolenie na uchylanie się od łożenia na własne dziecko.