16 listopada 2024
trybunna-logo

Głos lewicy

Papierowy patriotyzm

Andrzej Duda rozdaje flagi narodowe młodzieży katolickiej…

A dokładnie tego samego dnia podpisuje też ustawę o uczynieniu z całej Polski jednej wielkiej strefy ekonomicznej dzięki czemu praktycznie dowolnych rozmiarów firmy i korporacje mogą być zwalniane z podatków i rozmaitych opłat żeby zgodnie z neoliberalną ideologią odnotowywać zyski bez podatkowych „obciążeń” i dokładania się do budżetu Polski na normalnych i uczciwych warunkach.

Co najbardziej interesujące, że w naszej rzekomo sprawiedliwej ojczyźnie wielki kapitał posiada szereg rozmaitych zwolnień podatkowych i cały kraj jest dla niego jedną wielką „strefą ekonomiczną”, a dla dużo uboższego, szeregowego pracownika nie ma zmiłuj i podatki płacić musi nawet przy skandalicznie niskich dochodach (już od zarobków 6600 zł w skali roku!).

To jest właśnie ten prawdziwy rządowy patriotyzm.

Kompletnie papierowy, dobry tylko do tańca (kiepskiego) – napisał na profilu facebookowym Socjalizm Teraz Tymoteusz Kochan.

 

Pokaż swoją publiczkę

Tańce-hasańce Dudy na Lednickich Polach to oczywiście zagrywka pod publiczkę, ale wszyscy politycy grają pod publiczkę, cały czas. To, że forma zawiązywania więzi z elektoratem, którą wybrał sobie Duda wzbudza tyle złośliwych komentarzy pokazuje jedynie, że komentujący należą do innej „publiczki”. Tak, pozowanie na męża stanu, jowialnego szlachcica, nowoczesnego Europejczyka albo zatroskanego o świat inteligenta to też pozy pod publiczkę. I skoro inaczej się nie da, to mi pasują takie pozy, jakie wybiera Duda – takie symboliczne gesty naprawdę nie są pozbawione znaczenia, pokazują kogo dany polityk chce reprezentować, gdzie jest ta jego „publiczka”. Chociaż wolałbym, rzecz jasna, żeby w roli wodzireja występował ktoś z lewicy. Na razie jednak lewica gra w tą estetyczną grę na jednym boisku z liberałami, a jej stawką jest dusza polskiej wyobrażonej middle class – tak na Facebooku skomentował obecność prezydenta Andrzeja Dudy na 22. Spotkaniu Młodych Łukasz Moll.

Poprzedni

Narodowa strefa kolonialnego wyzysku

Następny

Koniec epoki Rajoya

Zostaw komentarz