Cezary Piwowarski – Wikimedia
Sławna, dynamiczna melodia-fanfara z czołówki „Stawki większej niż życie”, przestrzenna, pełna oddechu muzyka towarzysząca przygodom serialowego „Janosika”, pogodne, melodyjne tło muzyczne komedii „Nie lubię poniedziałku” czy „Małżeństwo z rozsądku”, figlarna kompozycja do „Czterdziestolatka” , dziarska piosenka z „Jak rozpętałem drugą wojnę światową”, żartobliwy motyw w serialu „Wojna domowa”, patetyczna fraza do „Kolumbów”, czy parodiująca poetykę muzyczną filmów kryminalnych fraza w „Kapitanie Sowie na tropie” – te kompozycje zna kilka pokoleń i wiele milionów polskich – i nie tylko polskich – widzów.
Wielu z nas potrafiłoby je zanucić nawet po obudzeniu w środku nocy i rozpoznać w każdej sytuacji – tak bardzo wryły się w naszą pamięć.
To wszystko dzieła talentu Jerzego Matuszkiewicza. Urodzony w Jaśle 10 kwietnia 1928 roku, w roku 1947 zaczął współpracować z bigbandem Kazimierza Turewicza.
W 1948 roku założył „Jazz Club” w Krakowie, a po jego rozwiązaniu wyjechał do Łodzi na studia filmowe. Od 1954 współpracował na niwie jazzu z Leopoldem Tyrmandem. Znany jako „Duduś”, był także współzałożycielem grupy muzyków, zwanej „Melomani”.
Był autorem hejnału festiwalu, który po raz pierwszy wykonał solo na rozpoczęcie 40. Jazz Jamboree. Był także m.in. jurorem konkursu Złota Tarka. W 2006 został odznaczony przez krakowski „Jazz Club” medalem Złoty Helikon oraz przez krakowską „Piwnicę po Baranami” brązową statuetką Baranka Jazzowego.
W 2008 roku otrzymał Złotego Fryderyka, a w 2013 Złoty Medal zasłużonego Kulturze Gloria Artis. Zmarł w Warszawie 31 lipca 2021.