Jacek Korcelli urodził się 12 marca 1934 w Łodzi, niegdyś filmowej stolicy Polski i choć z czasem zamieszkał i pracował w Warszawie, to do ostatnich lat był związany z rodzinnym miastem jako profesor sztuki filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej, nazywanej czasem „Filmówką”.
Należał do najlepszych polskich operatorów filmowych, choć jego nazwisko pozostawało w drugim szeregu, w cieniu sławniejszych kolegów, takich jak Witold Sobociński, Mieczysław Jahoda, Jerzy Wójcik czy Zygmunt Samosiuk. Operatorskiego rzemiosła uczył się m.in. u Stanisława Wohla przy realizacji „Króla Maciusia I” Wandy Jakubowskiej (1958) i u Antoniego Wójtowicza w filmie „Awantura o Basię” Wandy Kaniewskiej (1959).
Samodzielnie zadebiutował w „Tysiącu talarów” St. Wohla (1960) Zrealizował zdjęcia m.in. do filmów „Szatan z siódmej klasy” W. Kaniewskiej (1960), „Odwiedziny prezydenta” J. Batorego (1961), „Kwiecień” W. Lesiewicza (1961), „Komedianty” M. Kaniewskiej (1961), „Wielka, większa, największa” A. Sokołowskiej (1962) i „Beata” A. Sokołowskiej (1964), „Kamizelka” St. Jędryki (1971), „Przez dziewięć mostów” R. Bera (1971) „Bułeczka” A. Sokołowskiej (1973), „Pierścień i róża” J. Gruzy (1986). Zrealizował też zdjęcia do seriali „Stawiam na Tolka Banana” St. Jędryki (1973) oraz „Lalka” (1977) w reż. Ryszarda Bera, który była jego największym zawodowym przedsięwzięciem.
Po raz ostatni stanął za kamerą w roku 1994 przy realizacji filmu Anny Sokołowskiej „Przygody Joanny”. Był członkiem Polskiej Akademii Filmowej. Zmarł 19 sierpnia 2020 w Konstancinie-Jeziornej.