Z koronawirusem walczy się we wszystkich krajach. Rządy wybierają te sposoby ograniczania epidemii, które uznają za najsensowniejsze. I, na szczęście, prawie nikt nie ma pretensji do rozwiązań godzących w dobra pojedynczych ludzi. Jak chyba nigdy dotąd, nadrzędną wartością wszędzie stało się społeczeństwo. Oddaliśmy swoje dobra osobiste, takie jak spacery, siedzenie w knajpie, czy wspólne biwakowanie tym, którym to wszystko mogłoby grozić śmiercią.
Rząd szwedzki jest wyjątkiem. Zamiast nakazów i zakazów wydaje rekomendacje. Licząc, że obywatele zachowają się dorośle i odpowiedzialnie. Rekomenduje zatem zachowanie dystansu , pracę zdalną, pozostanie w domu gdy ma się zwykłe przeziębienie, czy inną infekcję i izolację osób w wieku powyżej 70 lat.
Nie są zamknięte przedszkola, żłobki i szkoły podstawowe. Jedynie uczelnie wyższe przeszły na system e-learningu ze względu na zajęcia, na których gromadzi się nawet 500 osób. Ministerstwo Spraw Zagranicznych odradza też wyjazdy do innych krajów. Jedynym rygorem jest zakaz zgromadzeń powyżej 50 osób.
Czy to się sprawdza? Szwecja licząca 4 razy mniej mieszkańców niż Polska, ma niemal 2 razy tyle osób zakażonych koronawirusem. I prawie 5 razy tyle co my zgonów spowodowanych COVID-19.
Rządy prowadzą też różne formy diagnozowania koronawirusa. Jedni, jak Niemcy, Amerykanie i Koreańczycy Południowi testuję na potęgę. Inni różnie. A Polska na tym tle nader średnio.
Połowa światowej populacji jest zmuszona odpowiednimi przepisami do siedzenia w domach. Godziny policyjne i kwarantanny obowiązują w ponad 90 krajach. W 49 państwach zamieszkałych przez 2,78 miliarda mieszkańców 49 wprowadzono zakaz wychodzenia z domów. Mają tak w większości stanów w USA. Mają Azjaci, choćby w Indiach, Nepalu i Sri Lance. Restrykcje takie obowiązują też w takich tuzach demokracji jak Wielka Brytania, Francja, Włochy i Hiszpania.
Ale w przypadkach Niemiec, Kanady, Meksyku czy Iranu nie wprowadzono żadnych środków przymusu ale ledwie ledwie wezwano mieszkańców do pozostania w domach, Dobrowolna kwarantanna dotyczy zatem 600 milionów obywateli takich krajów.
Z kolei 500 milionów osób mieszkających w 26 państwach takich jak Kenia, Egipt, Mali albo w Chile i Panamie ma godzinę policyjną, więc musi siedzieć w mieszkaniach od wieczora do rana.
Inne kraje pozamykały większe miasta. W Finlandii mają tak Helsinki, a w Demokratycznej Republice Konga – Kinszasa. Ciekawie wygląda rzecz w Arabii Saudyjskiej, gdzie zakaz ten dotyczy nie tylko Rijadu, ale i świętych miast islamu – Mekki i Medyny.
Nigdzie natomiast poza Polską nie występuje samoistny ( a nie spowodowany zakazem odchodzenia od domu dalej niż na kilometr – jak we Francji) zakaz wstępu do lasu.
Polska jest o tyle interesująca w gronie państw walczących z pandemią, że tutejszy rząd nie wykazuje typowej dla rządzących wszędzie – hipokryzji. Każda władza będzie się starała przekuć walkę z COVID 19 na swój sukces. Ale tylko w Polsce rząd robi to w sposób absolutnie niezawoalowany, prąc do wyborów prezydenckich.
Od reszty krajów różnimy się też tym, że wprowadzono mnóstwo zakazów i sankcji za ich naruszanie, nie wprowadzając jednak stanu wyjątkowego, który by to sankcjonował. Dlaczego? – wiadomo. A przecież stany nadzwyczajne wprowadziły nawet orbanowskie Węgry. Oprócz takiego wianuszka krajów działających dziś w stanie nadzwyczajnym, który pozwolę sobie wymienić, dedykując to rządzącym. Są to: Bułgaria, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Włochy, Łotwa, Luksemburg, Portugalia, Rumunia, Słowacja i Hiszpania.