Nostalgia i gorycz
„Kuracjuszki”, „Spis kobiet” i „Złota Skała” na pierwszy rzut oka do siebie nie pasują. Pierwszy spektakl to próba zmierzenia się z sytuacją kobiet internowanych w Gołdapi, drugi – opisu dzisiejszych lęków kobiet z ulicy 1
„Kuracjuszki”, „Spis kobiet” i „Złota Skała” na pierwszy rzut oka do siebie nie pasują. Pierwszy spektakl to próba zmierzenia się z sytuacją kobiet internowanych w Gołdapi, drugi – opisu dzisiejszych lęków kobiet z ulicy 1
Rock of Ages, czyli Syrena na rockowo Historia jest tu pretekstowa. Walka o utrzymanie klubu „Bourbon Room” w Los Angeles, któremu zagrażają agresywni deweloperzy, i równolegle toczący się wątek miłosny. Miłość, oczywiście z perypetiami, która połączy
Mini-fest KRAJOBRAZ to przegląd prac inspirowanych postawionym tematem – twórcy, działający na obrzeżu wielu dyscyplin zaprezentowali w Komunie Warszawa spektakle będące wynikiem przetworzenia krajobrazów wewnętrznych, rzeczywistych lub tylko wyobrażonych. Przegląd otworzył „Manat. Romans podwodny” Klaudii Hartung-Wójciak, czyli –
Sezon 2018/2019 w stolicy (IV) Mimo poważnych tonów w repertuarze warszawskich teatrów dramatycznych (zwłaszcza publicznych) nie zapominał teatr o rozrywce. Była to jednak przede wszystkim komedia serio. Umocnił się teatr muzyczny – wiele radości przyniosły spektakle Syreny, gdzie
Sezon 2017/2018 w stolicy (III) Nie tylko w teatrach otwartych na eksperyment (Nowy czy TR Warszawa), ale także bliższych realizmowi – w centrum problematyki przedstawień króluje przemoc okazywana przez człowieka człowiekowi, a nawet całym grupom
Sezon 2018/2019 w stolicy (II) W minionym sezonie na pierwszy plan wysunęła się z rozmaitych stron oświetlana przemoc. To widomy znak niepokoju, jaki budzi wśród artystów narastanie agresji w przestrzeni publicznej – teatr zachowuje się
Inni ludzie i ich sprawki To był niezły sezon w stolicy, mimo tradycyjnych wyrzekań i pretensji, że repertuar nie ten, swoboda reżyserów ponad wszelką miarę, że na scenach zamiast sztuki panoszy się polityka, że aktorów
„Działalność artystyczna Olgierda Łukaszewicza to zbliżanie się do siebie dwóch kultur, nie tylko na płaszczyźnie literatury, teatru i aktorstwa, ale także przypominanie wydarzeń historycznych które zatarły się w pamięci obu narodów”. Tak pisze Michał Jamiołkowski pod
„Dwór się od poezji trzęsie” – powiada Poeta w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego. Trzęsie się od poezji także podczas monodramu Wiesława Komasy „Jak to się wszystko dziwnie plecie”. Bo choć to scenariusz oparty w lwiej części
W okresie międzywojennym (i wcześniej) okres letniej kanikuły oznaczał dla aktorów czas wielkich łowów na widza. Powstawały wówczas doraźnie organizowane zespoły krążące po Polsce w poszukiwaniu grosza. Potem, w czasach bardziej zgrzebnych objazdy przejęły teatry państwowe,