Tomasz Miłkowski
Kapituła Nagrody im. Stefana Treugutta uhonorowała Jana Englerta Nagrodą Specjalną za dorobek artystyczny, aktorski i reżyserski w teatrze telewizji. Tylko zbieżność dat sprawiła, że nagroda przypadła w 55 rocznicę jego teatralnego debiutu na małym ekranie
Tomasz Miłkowski
„Nie mam wątpliwości, że teatr żydowski jest częścią kultury polskiej” – pisała w niedawno wydanej fundamentalnej księdze o teatrze polskim i żydowskim „Polska Szulamis” profesor Anna Kuligowska-Korzeniewska. Tym właśnie tomem studiów o teatrze polskim i
Tomasz Miłkowski
Do teatru wracają sztuki przełomu lat 50. i 60. Na scenie Teatru Polonia „Policja”, debiutancka sztuka Sławomira Mrożka, w warszawskiej Akademii Teatralnej „Fizycy” Friedricha Dürrenmatta, a w Teatrze TVP „Inkarno” Kazimierza Brandysa. To tylko przykłady
Tomasz Miłkowski
Trzy kobiety, trzy niezapomniane kreacje Krystyny Jandy, Małgorzaty Bogdańskiej i Doroty Landowskiej. Trzy żony: Danuta Wałęsowa, Giulleta Masina i Zofia Stryjeńska. Scenicznie z „Danutą W.” (w reżyserii Janusza Zaorskiego) właśnie się pożegnaliśmy – 22 stycznia
Tomasz Miłkowski
Na scenie warszawskiego Teatru Współczesnego współczesna tragikomedia. Gatunek wymarły, bez mała nieznany polskim autorom. Autorem „Kuchni Caroline” jest brytyjski dramaturg Torben Betts. Maciej Englert od lat tak kroi repertuar teatru przy Mokotowskiej, ku rozpaczy postkrytyków
Tomasz Miłkowski
Na pierwszy rzut oka filmu Romana Polańskiego „Oficer i szpieg” nic nie łączy z „Bożym ciałem” Jana Komasy. Może jedynie to, że oba filmy były prezentowane podczas ostatniej edycji festiwalu filmowego w Wenecji. „Oficer i
Tomasz Miłkowski
Niemal wszystkich bohaterów powieści Michela Houellebecqa łączy gorycz. Świat ich rozczarował, ale mimo to trwają, poszukując mocnych wrażeń. Niektórzy wybierają śmierć. Bohater „Serotoniny” wybiera ucieczkę od własnego życia. Houellebecq od ćwierć wieku pisze tę samą
Tomasz Miłkowski
„Lalka” opowiada historię człowieka, który spotyka się ze znakami. W ten sposób staje się historią inicjacji, historią zapomnienia i odnalezienia zapomnianego, wędrówką wśród złudzeń i iluzji, odkrywaniem własnej przynależności do świata i własnej w niej
Tomasz Miłkowski
W teatrze ponowoczesnym, postdramatycznym i całkowicie performowanym literatura powinna już dawno ledwo zipać. A tymczasem wcale tak nie jest. Klasyka nadal trzyma się krzepko, choć bywa niemiłosiernie torturowana przez pomysłowych, głodnych sukcesu reżyserów. Co więcej,
Tomasz Miłkowski
To nie jest ranking, ale po prostu noty o spektaklach mijającego roku, które wywarły na mnie największe wrażenie. Na szczęście teatr wciąż ma do zaoferowania takie olśnienia. AKTORZY KOSZALIŃSCY, czyli Komedia prowincjonalna Piotra Rowickiego, reż.
