Krzysztof Lubczyński
Sześćdziesiąty ósmy i okolice Tym razem kapsułka jedna, ale duża, bo „wojenna”. Trochę, niestety, okolicznościowo. Wojna w Ukrainie ożywiła mi wspomnienia z dzieciństwa. Urodziłem się 12 lat po zakończeniu II wojny światowej, ale był to
Krzysztof Lubczyński
Wbrew poważnie brzmiącemu tytułowi książka Anne Applebaum nie jest napisanym hermetycznym językiem sążnistym traktatem publicystyczny, lecz lekko napisany esej o tytułowym „zmierzchu demokracji”. „Zmierzch” - tego określenia użyła dziennikarka i publicystka amerykańsko-polska, zamiast słowa „kryzys”,
Krzysztof Lubczyński
Pierwsze zdanie wspaniałej powieści Wang Xiaobo (1952-1997) brzmi: „Gdy miałem dwadzieścia lat, wysłano mnie na reedukację do Junnanu”, więc tytuł „Złote czasy” jest jest oczywiście ironiczny. I ta wyrafinowana ironia jest jednym z najwazniejszych składników
Krzysztof Lubczyński
W dzisiejszych, pospiesznych czasach, spokojnej lekturze nie sprzyjających, czasach ekspresji zredukowanej do emotikonów i (skądinąd często zabawnych) memów, rzadko można przeżyć prawdziwą przyjemność, by nie powiedzieć - radość czytania. I to nie dlatego, że brakuje
Krzysztof Lubczyński
Gdyby Bigos Tygodniowy nie był Małym Żuczkiem, to ośmieliłby się skierować do Prezydenta Federacji Rosyjskiej Władimira Putina taki oto list: „Szanowny Władimirze Władimirowiczu. wychował się Pan w radzieckim Leningradzie, Mieście Bohaterze i jako urodzony w
Krzysztof Lubczyński
Ukraina – Rosja. Ponura odyseja 2022. W 1989 roku głośno było o „końcu historii”, który wymyślił myśliciel Francis Fukuyama. Koncepcja była mocno szalona, ale w końcu jakąś szczyptę racjonalności można było w niej odnaleźć, przynajmniej
Krzysztof Lubczyński
Ponadprzeciętnie wrażliwym na kwestie bezpieczeństwa, łatwo tracącym jego poczucie pod wpływem rozmaitych hiobowych informacji czy pogłosek na temat zagrożeń wojennych, raczej odradzam lekturę tej książki. Wydawca śmiało mógłby pomieścić na okładce ostrzeżenie: „Nie dla osób
Krzysztof Lubczyński
„Większe zło” Arkadiusza Stempina, historyka, politologa, watykanisty, historyka kościoła, znawcy historii Niemiec, profesora uniwersytetu we Freiburgu wypada zaliczyć do gatunku określanego jako reportaż historyczny. Jego książka sygnalizowana jest na okładce i karcie tytułowej jako rzecz
Krzysztof Lubczyński
„Czas Gierka. Epoka socjalistycznej dekadencji” Piotra Gajdzińskiego pojawiła się na półkach księgarskich w „sam czas” - pół wieku po objęciu władzy przez Edwarda Gierka i jego ekipę, a jej ukazanie się zbiegło się także z
Krzysztof Lubczyński
Józef Beck (1894-1944), który w ostatnich latach II Rzeczypospolitej był de facto (choć nie de iure) jedną z trzech najważniejszych osób w państwie, ma, jako historyczna postać tej epoki, wyjątkowo „złą prasę”. Jego wielki pryncypał
